ecuador verlaten en nu in Costa Rica

Hallo,

even een teken van leven...
Inmiddels heb ik Ecuador verlaten. Superraar om afscheid van iedereen te nemen, en ik dacht enerzijds ook nog helemaal geen zin om tegaan. maar dat is juist ook weer een erg goed teken, want dat betekent dat ik een goede tijd heb gehad =)

Nu in costa rica aldus. Nog even twee weken genieten en een beetje interviews uitwerken.
Costa Rica is een prachtig prachtig land! ik kan het niet beschrijven.
Het machismo vrouwen-verhaal blijft natuurlijk niet alleen in Ecuador, maar ook in Costa Rica. Met een cocinera gepraat en zij vertelde haar verhaal:

Toen ze 22 was, was ze zwanger van haar huidige man. Was ook de eerste man met wie ze sex had gehad. Ze zei toen ze een relatie met haar had, dat hij voorzichtig met haar moest zijn, want ze had geen geld voor voorbehoedsmiddelen. Hij zei, geen probleem. Uiteindelijk werd ze toch zwanger van hem. Hij heel blij, want hij wou met haar trouwen. Zijn ze getrouwd heel snel. En haar moeder wist niet dat ze zwanger was. Toen ze dat twee maand later vertelde was zij natuurlijk in alle staten. Haar moeder was een militair in huis voor haar en haar zussen. In ieder geval kreeg ze dit kind en nog 2 anderen kinderen, allemaal dochters, terwijl haar man ook heel graag een zoon wou.

Die kreeg hij dan ook later, maar in de vorm van een kleinzoon. Dochter is zwanger, maar haar vriend gebruikte drugs en ook allerlei andere narigheid. Dus op een dag dat deze drugs wordt ontdekt, zet moeder kokkin en vriendin (aldus moeder van dit kind) haar schoonzoon/vriend het huis uit. Hij woonde namelijk bij hen in huis. However, deze dochter van 21 en een kind van bijna een jaar zweert nu dat ze van haar leven geen man meer in haar leven wil. (dit klinkt me bekend in de oren, afzetting tegen het machismo?). Is het niet dat de vrouwen in Quito die een Pinksterkerk bezoeken, zeggen dat God hun echtgenoot is. Door teleurstellingen en dergelijk, komen er geen mannen meer in hun leven….

Kindlief wou het kind eigenlijk niet, maar moeder kokkin zei: Je hebt het van God gekregen, dus je houdt het ook. Zij heeft het kind uiteindelijk gekregen, wat dus een jongetje was (opa zeer blij natuurlijk!), en wou zich toen laten steriliseren. Kokki kwaad als ze kon, gaf een klap in haar gezicht (vertelde ze mij), en zei ben jij helemaal betoeterd. Dus daar kwam niets van in…

Wat is het heerlijk om zowel engels als spaans te spreken, want er is een constante switch aan tafel. Eén nederlands meisje die als vrijwilliger hier werkt, zei vanmorgen onder het ontbijt ‘wat ben je nieuwsgierig’.. Tjaah dat zit in mijn aard. En ik houd er erg van om de verhalen achter de personen te horen. Het gaat vanzelf, het vragen stellen. Net als met Kokki, heerlijk vind ik het om iemands levensverhaal te horen. Ik heb er geen erg in, dat ik de vragen stel, het gaat automaticamente…