Een laatste bericht uit… jawel… het enige echte...

DEDEMSVAART

• Een bruine boterham met kaas vanmorgen ipv een rijst met pincho
• Een hardloop door groene weilanden met koeien en gouden bladeren aan de bomen ipv een strand met golven en palmbomen
• En een rondje op mijn skatebord met de hond en zus ipv van een golfje op mijn fish sorfboard

Alles heeft zo zijn charme en zijn schoonheid nietwaar?

Gisteravond om tien uur in dedemvaart aangekomen, na een lange vlucht (lees 5 uur hobbelen in de bus, ferry, auto, 11 uur durende vlucht san-josé-madrid, 6 uur wachten op de airport madrid, 3 uur naar Amsterdam, en toen in de auto naar dedemsvaart: HOERA BESTEMMING BEREIKT)
en ik heb zojuis met mijn geliefde familie weer aan de keukentafel eerste cena (avondeten) gegeten.

Gezellig op en top=)!

De laatste (onverwachte) extra week is ontzetten leuk geweest! Vanaf de dag dat ik eigenlijk weg zou gaan, is de zomer ingetreden. Alle dagen zon, en ook de golven waren de laatste week op zijn best!

COSTA RICA – GEEN HANEN EN KIPPEN MEER ROND MIJN CABINA
Door de haan wakker gekraaid voor de eerste maal om 4 uur, tweede maal om 5 uur, en dan denk je om 6 uur maar eens nadat je drie maal die verrekte haan heb uitgescholden, ‘de zon en golven roepen mij, laat ik maar eens uit bed gaan’. Ga je er om 7 uur uit, dan denk je ‘ik ben laat’…. Om 9 uur s avonds was ik aldus moe, van surfen, studeren, hardlopen e.d. dus om half 10 lag ik wel in mijn bedje…
De meneer in de mini-supermarkt in mijn dorpje Playa Hermosa maakte al grappen dat ik nooit meer weg ging. Hij zei,’ ik geloof niet dat je weg bent na het weekend. Je vindt het hier veels te leuk’. Ik zei, ‘dat ik waar, maartjah de Amsterdamse universiteit roept mij as. woensdag tot verplichtingen, dus er zit niets anders op’… Ik heb trouwens uiteindelijk al mijn interviews kunnen uitwerken. Afgelopen donderdag heb ik de laatste uitgetypt, dus het naarste werk is gedaan. Na maar eens beginnen met de analyse, codering, etc. en dan de scriptie schrijven…

Ik heb geluk gehad met mijn board-bag voor mijn surfplankje. Dus die ligt nu naast mijn bedje verlaten, ongebruikt te wezen. ik was matties met een vijftigjarige man geworden in het surfkamp, toen zei hij, ‘deze oude surfboard-bag’ wordt toch niet meer gebruikt, rits was kapot. Maargoed, een beetje tape erom heen, en is dus met me mee gevlogen.

COSTARICANEN
De costa-ricanen zijn erg aardig, maar wat gereserveerder dan de mensen die ik in Ecuador tegen ben gekomen. Ik denk ze in Ecuador ook gastvrijer zijn, daar wordt bijvoorbeeld je spontaner uitgenodigd om te blijven eten. Ik vind ze over het algemeen ook knapper. Lekker een gemixt ras, en daar komen mooie mensen van. Ze zijn ook allemaal erg slank, de mensen. Ze lopen ook veel. Vrouwen met kinderen op de heup.

BLAUWE ZONE – PENINSULA NICOYA
Misschien eten ze gewoon ook wel heel gezond? Veel vis ook. Na zeven jaar vegetarisch, heb ik voor het eerst vis gegeten. Hij kwam vers uit de zee. Zelf schoongemaakt, schubben er af gehaald, en wel jaah, het smolt als boter op mijn tong ;) misschien blijft het wel niet bij deze eerste vis… Al moet die dan wel vers del mar zijn ;)

Er zijn wel tien soorten manieren van vissen. Als ik ging hardlopen zag ik vaak een stuk of drie man s’morgens met een lijntje aan de kust, vissen te vangen. Ze deden kleine vissen aan een haakje, waarmee ze dan de grotere vissen lokten. Een man vertelde mij dat ze een maand geleden een vis van 1,5 meter hadden gevangen, en dat ze drie man nodig hadden om de vis aan wal te krijgen. Op zondag gaan de vrouwen met laag water naar Manzanilla, dat naast Playa Hermosa ligt. Manzanilla heeft ‘piscinas naturales’, oftewel natuurlijk zwembaden met laag water. Alle vissen, krabbetjes, mosselen blijven dan achter, en de vrouwen gaan dus op pad met een emmertje en een schep om deze vissen/schepdieren te vangen, en vervolgens thuis te bereiden. Ik vond hun emmers niet erg vol, tijdrovend, maar volgens mij is het ook gewoon een sociaal gebeuren…

Bovendien is ook het water er heel zuiver. Het schiereiland Peninsula Nicoya is ook een blauwe zone, zone waar de mensen het langst leven. Combinatie van gezond goed voedsel, water, zee en zon, goede beweging (hard werken) en een gelukkig zijn? Pura Vida…

ALLEEN REIZEN BRENGT AVONTUREN MET ZICH MEE
Ik wist niet dat alleen reizen zo leuk was. Je maakt de leukste avonturen en mensen mee, en bent zo flexibel als vis zich in het water kan voelen, of een Arachne met rugzak en surfplank in een ver land. Ware het niet dat ik zware tassen had. Dat was de schuld van de studieboeken die allemaal mee vanuit ecuador moesten. Maar gelukkig kwamen er veel (vooral) mannelijke en vrouwelijk engeltjes op mijn weg, die me af en toe hielpen met sjouwen, en is het uiteindelijk allemaal goed gekomen.

Ik weet nog dat ik mijn eerste dag in Costa Rica in de 12-uur durende busrit naar het zuiden zat, en er vier canadeze jongens instapten. Ik was een beetje jaloers op hun gezelligheid. Maar meteen de volgende dag had ik al vriendjes en vriendinnetjes gemaakt, en geen enkel moment meer daarna ben ik ‘jaloers’ geweest op mensen die in een groepje reisden. Het is een heel ander soort manier van reizen, je bent aan niemand gebonden, en je kan overal heen, iedereen spreekt je aan, je maakt super gemakkelijk overal contacten. Súper chevére!

FINCA - KOFFIEPRIJS
Ook ben ik bij iemand op een akker in San Ramón wezen kijken. Deze ‘boer’ verbouwde, koffie, eerste blueberry’s van Costa Rica, bramen, maïs en nog veel meer. Hij vertelde mij dat de koffieprijs zo ontzettend gestegen was, afgelopen 2 jaar is de prijs tweeënhalf keer gestegen, goede verdienste aldus. Misschien ook maar een stuk grond daar kopen en koffie verbouwen, rijk worden en daarna nooit meer te hoeven werken?

TERUGBLIK
Als ik terug kijk op de afgelopen 3,5 maand, kan ik terugkijken met een grote sonrisa (glimlach) op mijn gezicht. Ik heb echt een geweldige tijd gehad. Heel erg veel geleerd ook. Ook vooral van de mensen zelf, met hen in gesprek te zijn. Ook veel respect voor de vrouwen in Ecuador gekregen. Een pluim, petje af voor de kerk waar ik bij zat! Al het goede werk dat ze verrichten. Ook God erg dankbaar natuurlijk dat ik al de tijd bewaard en beschermd ben geweest! En dat ik zulke leuke, lieve mensen ben tegengekomen, mijn onderzoek goed is gegaan en natuurlijk ook ontzettend veel mooie plekken heb mogen zien, ruiken en proeven!

Bedankt voor alle super reacties, mailtjes die ik van jullie heb gekregen tijdens mijn reis!

& hopelijk tot een volgende reis;) maar eerst maar eens mijn master braafjes afmaken...

Liefs Arachne