3 mannen, 2 pistolen & een bus vol passagiers...

Hoe relax en gezellig de vorige busrit was. Zo raar en gevaarlijk was de afgelopen rit van Guayaquil naar Quito afgelopen nacht.

Een overval geschiedde. Drie mannen die mensen beginnen te slaan met scherpe voorwerpen en een paar pistoolschoten in de lucht, maken dat de passagiers in de bus wel bereid zijn om alles af te geven. Iedereen moest zijn geld en mobiel inleveren.

‘Dáme tu Plata, Cellurar” Plata, Plata”! En ondertussen maar mensen slaan.
Toen ik door had dat er een overval was, heb ik meteen mijn tas onder mijn stoel bij mijn voeten gelegd onder mijn jas. En het geld uit mijn portomonnee gehaald. IK gaf ze de eerste keer alleen geld, toen vroegen ze ‘cellular’! Heb ik niet, zei ik. Toen voelde ze in mijn zakken, maar ik was er snel boven op gaan zitten. Ik gaf ze toen voor een tweede keer geld en zei dat ik echt niet meer had. Toen ben ik maar heel hard gaan bidden, en gelukkig hebben ze mijn tas (waar ook mijn laptop in zat!) niet meegenomen!

Er waren 5 á 6 mensen met hoofdwonden, die gelukkig niet heel erg diep waren. De meneer naast mij was ook geslagen, wel heel sneu. Helemaal verslagen was hij, volkomen logisch. Ook zijn mobiel was meegenomen. Ook van de mevrouw die aan de overkant van het gangpad zat was alles meegenomen. Een andere indigena vrouw van tegen de zestig, werd bij haar hoofd en schouder geslagen. Ze dachten dat ze haar geld in haar bh verstopt had. Maar dat was dus niet het geval. Ook haar gouden ring werd afgerukt. Wel heel sneu.

Mijn redding is onder andere ook geweest dat die twee stoelen die voor mij zaten, helemaal naar achteren was geschoven. Daardoor konden de overvallers niet zien dat er nog spullen bij mij voeten lagen.
‘PARRAAA PARRAA’ riepen ze heel hard tegen de buschauffeur, toen werden ze ‘gedropt’ op een afgelegen parkeerplaats. Dank U Heer, dat ze er uit waren en niemand ernstig gewond.

Op de politie-auto’s staat geschreven ”servir & proteger”. Nou, niks daarvan, service verlenen ze niet, en bescherming al helemaal niet. Een politie van niks!
Nadat de overvallers de bus uit waren met hun buit, reden we nog zo’n tien á vijftien minuten door, voordat er een politie aankwam. Deze zat alleen maar te lapzwansen, en ondernam helemaal geen actie. Het feit is dat we al onze paspoortnummers moesten opschrijven voordat we de bus in gingen en we ook helemaal gefouilleerd werden (dit is mij nog nooit eerder overkomen). De vrouw die dit deed, vond ik al een kreng en was erg onvriendelijk. Hoe hebben deze drie mannen in Guayaquil de bus in kunnen komen? Ik denk dat ze haar om hebben gekocht. Dat moet haast wel. Want hun namen waren niet op de lijst met paspoortnummers van de passagiers. Ook moesten we allemaal met ons gezicht op de film die door het kreng werd vastgelegd. Hun gezichten zouden daar dus in principe ook op moeten staan. Hoezo doet/deed de politie daar niets mee, in plaats van maar alleen slappe praatjes zitten te houden? Deze drie mannen hadden ook geld gegeven om binnen te komen in de bus, en normaal gesproken moet je bij lange-afstand-ritten gewoon je kaartje aan de balie kopen, verplicht. Hoe hebben zij binnen kunnen komen? Met pistool? Vreemde zaken.

Eén vrouw in de bus zei ook, ‘Pobre Chiquita (dat arme meisje), is ze hier op reis in Ecuador, krijgt ze helemaal een slecht beeld van ons land’… gelukkig was het bij mij alleen geld, en geld is ook maar geld.

In ieder geval was ik erg blij toen ik vanmorgen om half 7 eindelijk in mijn eigen bed in Quito lag uiteindelijk. Ook erg dankbaar, dat er verder niets met me gebeurd is.
Ik blijf er maar nuchter onder, en denk, ‘dit kan tijdens iedere busrit gebeuren’. Nog minder waardevolle spullen meenemen de volgende keren. En zoals ik al nooit doe, mijn hele portemonnee met bankpassen meenemen. En na de eerste schrik te boven zijn gekomen in de bus, begonnen de grapjes onder de passagiers al te komen…

PS
Montanita was ondanks de overval dat er geen zon was, wel fantastisch! En ik heb fijn gesurfd:)